جرقه سفر به کنیا رو هامون در ذهن ما انداخت. یه روز که داشت با فیگورهای حیواناتش بازی می‌کرد و افریقا رو می‌ساخت یهو برگشت گفت بریم آفریقا؟ و هوس دوباره دیدن افریقا این بار با هامون رو برامون زنده کرد. اینطوری شد که شروع کردیم برنامه‌ریزی براش و دو ماه بعد رفتیم به ملاقات کنیای زیبا.

توی این پست می‌خوام از این سفر بگم: از برنامه‌ریزی، پیش‌نیازها و اجراش بدون تور و البته با داشتن فرزند و نکات و چالش‌هایی که احتمالا داره و همه چیز رو متفاوت می‌کنه.

برنامه‌ریزی‌های قبل و حین سفر

ویزای کنیا

برای سفر به کنیا نیاز به ویزای توریستی دارید که خوشبختانه کار سختی نیست. می‌تونید هم خودتون به صورت آنلاین درخواست بدید و هم با هزینه ۵۰-۶۰ دلاری از یک آژانس معتبر بخواید که براتون انجام بده (ما جهت اطمینان بیشتر این کار رو کردیم). برای دریافت ویزا هم صرفا مدارک متداول مثل پاسپورت معتبر و عکس پرسنلی و بلیط پرواز کفایت می‌کنه. در سال‌های قبل گواهی واکسن تب زرد هم لازم بود که دیگه ضروری نیست.

پرواز ایران به کنیا / تهران-نایروبی

در حال حاضر همه پروازها از ایران به کنیا یک توقف دارند که متداول‌ترینشون امارات و ایرعربیا هستند. امارات یک توقف ۶-۷ ساعته در دبی داره و ایرعربیا یک توقف ۱۹-۲۰ ساعته در شارجه. با این تفاوت که پرواز امارات به مراتب گرون‌تره (زمانی که ما رفتیم پرواز ایرعربیا نفری حدود ۳۰ میلیون تومن و امارات حدود ۵۰ میلیون تومن بود). انتخاب ما پرواز به صرفه‌تر ایرعربیا بود و خوبیش این بود که شارجه یک هتل خیلی خوب فرودگانی داره که برای اقامت داخلش که نیاز به ویزا نیست و اگر اونجا اقامت کنید در مجموع باز هم نسبت به گرفتن پرواز امارات به صرفه است (هتل بسته به اتاق انتخابی‌تون و تعداد نفراتتون برای ۱۲ ساعت ۷۰-۸۰ تا ۱۲۰ دلار ممکنه بشه و باقیش رو هم به ازای هر یک ساعت اضافه پرداخت می‌کنید). برای رزرو این هتل باید از قبل بهشون ایمیل بزنید و نفرات و تاریخ اقامتتون رو بگید. آدرس ایمیلشون هم اینه:‌ thehotel@alpha-group.ae که خیلی سریع جواب میدن و می‌تونید به راحتی رزرو کنید.

پروازهایی که گفتم دو لگ دارند که لگ اول کوتاه و حدود ۱.۵ ساعته و لگ دوم حدود ۵-۶ ساعت. برای همین اگر با بچه سفر می‌کنید باید فکر سرگرم کردنش در مسیر هم باشید که در ادامه چند تا راهکارش رو میگم.

هتل و اقامتگاه کنیا

اقامت در کنیا گزینه‌های متنوعی داره از هتل‌های لوکس و مدرن گرفته تا اقامتگاه‌های سنتی‌تر و چادرهای مجهز. ما بیشتر هتل‌هامون رو از سایت booking.com رزرو کردیم. خوبی رزرو از بوکینگ اینه که معمولا نیاز به پیش‌پرداخت یا حتی در مواردی ثبت کارت اعتباری هم نداره، رزرو می‌کنید و میرید اونجا نقدی پرداخت می‌کنید و تمام.

برای پارک ملی بهتره محل اقامتتون رو بیرون از پارک ولی نزدیک بهش انتخاب کنید. از اونجایی که به ازای هر روزی که در پارک ملی هستید باید مبلغ بلیطش رو پرداخت کنید (در حال حاضر در فصول عادی نفری ۱۰۰ دلار و فصل مهاجرت بزرگ ۲۰۰ دلار) بهتره محل اقامتتون بیرون باشه تا فقط برای سافاری داخل پارک بشید و بعد هم برگردید به محل اقامتون. محل‌های اقامت نزدیک پارک از اقامتگاه‌های لوکس بالای شبی ۱۰۰۰ دلار هستند تا چادرهای مجهز شبی ۲۰۰-۳۰۰ دلاری. البته با هزینه‌های کمتر هم گزینه‌های ساده‌تری میشه پیدا کرد.

بیمه سفر به کنیا

گرفتن بیمه الزامیه و به راحتی آنلاین هم می‌تونید بخریدش. حتی اگر همه چیز طبق برنامه پیش بره، با داشتن بیمه سفر می‌تونید با خیال راحت‌تر سفر کنید. هزینه درمانی در کنیا بالاست پس سعی کنید بیمه با پوشش خوب انتخاب کنید.

واکسن و قرص مالاریا سفر به افریقا

واکسن‌هایی مثل تب زرد، هپاتیت و تیفوئید قبل از سفر به آفریقا توصیه میشه.

واکسن تب زرد: چند سال قبل برای سفر به کنیا زدنش ضروری بود ولی در حال حاضر نه. ما چون در سفر چند سال قبل به اوگاندا زده بودیم و این واکسن ۱۰ سال موثره دیگه نیازی نبود بزنیم.

قرص مالاریا: می‌تونید از خانه بهداشت نزدیکتون بگیریدش. مصرفش هم معمولا به این صورته که از دو هفته قبل سفر، در سفر، و دو هفته بعد از سفر هفته‌ای یک قرص مصرف می‌کنید. برای بچه هم بر حسب سن و وزنش دوز کمتری تجویز می‌کنند.

سیم کارت و اینترنت و پرداخت آنلاین در کنیا

موقع خروج از فرودگاه نایروبی گیت سیم‌کارت کنیا با نام Safari رو می‌بینید. همونجا می‌تونید با مبلغ ۱۰ دلار یک سیم‌کارت کنیایی با ۸ گیگ اینترنت بگیرید. اگر پلن‌های بیشتر هم لازم داشته باشید موجوده.

از همین کانتر Safaricom می‌تونید اکانت M-Pesa هم بگیرید و شارژش کنید. امپسا یه اپلیکیشن خیلی محبوب توی کنیاست که می‌تونید به راحتی باهاش همه‌ جا پرداخت‌هاتون رو غیر نقدی و آنلاین انجام بدید.

حمل و نقل در کنیا

روش‌های حمل و نقل در کنیا کلی تنوع داره و انتخابش به بودجه و وقت شما بستگی داره. برای حمل و نقل در کنیا هم می‌تونید از حمل و نقل عمومی استفاده کنید و هم اوبر (uber) و بولت (bolt) (همون اسنپ خودمون). خوشبختانه هردو امکان پرداخت نقدی هم دارند و با همون شماره سیم‌کارت کنیا که دریافت می‌کنید می‌تونید توشون ثبت‌نام کنید. معمولا برای سفرهای اول تخفیف خوبی هم میگیرید. علاوه بر اینها گزینه‌های اقتصادی دیگه هم در دسترسه:

متاتو (Matatu): مینی‌بوس‌های شلوغ و ارزون

بودا بودا (Boda Boda): موتورسیکلت‌های تاکسی که خیلی سریع و راحت هستند

قطار: به خصوص مسیر نایروبی – مومباسا که منظره‌های خوبی داره

اتوبوس‌های بین‌شهری: اتوبوس‌های راحت و اقتصادی برای سفر به شهرهای مختلف

وسایل مهمی که همراهمون بردیم

غیر از وسایل متداولی که برای هر سفر همراهمون می‌بردیم اینها یه سری موارد مهم بودند:

داروهای ضروری برای خودمون و بچه مثل تب‌بر، مسکن، ضد حالت تهوع، سرماخوردگی و ..

کرم ضدآفتاب و ضد حشره مخصوص بچه‌ها

لباس‌های نخی و خنک، کلاه و عینک آفتابی

آب و خوراکی‌های جمع و جور و سالم مخصوصاً برای مسیرهای طولانی 

دوربین عکاسی برای عکس از طبیعت (هرچند در پارک‌های ملی تا حد زیادی به حیوانات نزدیک میشید که می‌تونید با دوربین گوشی هم عکس بگیرید)

چند تا شکلات به خصوص در پرواز موقع فرود برای گرفتگی گوش بچه

برنامه سفر ما به کنیا

ما برای این سفر که هامون هم همراهمون بود با پرس‌وجو از دوستانمون به این مسیر رسیدیم که تقریبا مسیر متداول سفر در کنیاست.

نقطه شروع، پایتخت، نایروبی

مقصد پروازمون نایروبی بود. یک شب در نایروبی اقامت کردیم و فردا صبحش همراه با راننده محلی (که مجوز ورود به پارک ملی رو داشت) راهی ماسای مارا شدیم. البته اقامت دیگری هم در نایروبی داشتیم که در ادامه میگم.

ماسای مارا، پارک ملی و قبایل افریقایی

ماسای‌مارا معروف‌ترین مقصد گردشگری کنیاست که هم مشهورترین پارک ملی جهان رو داره و هم قبایل بومی و فرهنگ خاص خودش رو.

پارک ملی ماسای مارا

پارک ملی ماسای‌مارا یکی از بهترین نقاط دنیا برای دیدن حیات‌وحش بکر و طبیعیه. ما هم مثل خیلی‌های دیگه در فصل مهاجرت بزرگ اونجا رفتیم. در مهاجرت بزرگ (Great Migration) که بین ماه‌های جون تا اکتبر اتفاق می‌افته، میلیون‌ها گاومیش، گوزن و زبرا از رودخانه مارا عبور می‌کنند و شیرها، کفتارها و پلنگ‌ها برای شکار می‌چرخند و صحنه‌های بی‌نظیری رو میشه دید. غیر از این، می‌تونید حیوانات دیگه‌ای مثل فیل، زرافه، کرگدن، بوفالو، و انواع پرندگان رو اونجا ببینید. موقع رفتن به کنیا فهرست بیگ فایو (Big five) رو در ذهنتون داشته باشید: شیر، بوفالو، فیل، پلنگ و کرگدن. خوشبختانه ما تونستیم ۴ تای اولی رو در پارک ملی ماسای مارا ببینیم و سعادت دیدار کرگدن که دیدنش از همه‌شون سخت‌تره هم در پارک ملی ناکورو نصیبمون شد.

قبایل ماسای

قبایل ماسای، که در این منطقه و اطراف پارک زندگی می‌کنند، یکی از مشهورترین قبایل بومی آفریقا هستند. این مردم بیشتر به دلیل فرهنگ و لباس‌های رنگارنگ و سبک زندگی سنتی شون معروفند. ماسای‌ها معمولاً دامپروری می‌کنند و بیشتر با گله‌های گاو زندگی می‌کنند. ما برای ملاقات با قبایل هم با یک راهنمای محلی از طریق tripadvisor هماهنگ کردیم.

از همون اول با رقص و آواز سنتی‌شون ازمون استقبال کردند. مردهای ماسای اون رقص و بالا پریدن‌های معروفشون رو اجرا کردند. در این رقص همزمان با آوای زنان قبیله، یکی‌یکی بالا می‌پرند و هرچی بالاتر بپرند علامت قدرت بیشتریه و سریع‌تر همسر گیرشون میاد! بعد ما رو به خونه‌های گلی و ساده‌شون بردند که خودشون با چوب و گِل می‌سازند. توی خونه‌هاشون رو  نشونمون دادند که اتاق‌هاشون چه شکلیه و چطور زندگی می‌کنند.

یه بخش جالبش این بود که دیدیم چطور بدون کبریت آتش روشن می‌کنند و از گیاهای محلی برای درمان استفاده می‌کنند. در قبایل ماسای مردها بیشتر مسئول چروندن دام‌ها هستند و زن‌ها کارهای خونه و ساخت‌وساز رو انجام میدن. در آخر هم سری به بازارچه کوچک محلی‌شون زدیم که توش پر از کارهای دستی و سوغاتی‌های کار خودشون بود، از دستبند گرفته تا ظرف و ظروف و مجسمه.

دریاچه نایواشا

یکی از جاهای چشم‌نواز و خیره‌کننده کنیا برای ما دریاچه نایوشا بود. همونجا بلیط گرفتیم و رفتیم با قایق روی دریاچه گشت زدیم و اسب‌های آبی رو از نزدیک دیدیم که گاهی از آب بیرون می‌اومدند. دیدن پرنده‌های مختلف به خصوص عقاب ماهیگیر که که همونجا ماهی شکار می‌کرد هم خیلی جذاب بودند.

یکی از بخش‌های خاص نایواشا جزیره کرسنت (crscent) بود که داخلش حیواناتی مثل زرافه و  زبرا و ایمپالا آزادانه می‌چرخیدند.  این جزیره قبلاً محل فیلم‌برداری یه فیلم معروف (out of Africa) بوده و به همین دلیل حیواناتی به اینجا میارند که بعد از اون زاد و ولد و اونجا زندگی می‌کنند.

پارک ملی ناکورو

ناکورو یکی دیگه از پارک‌های ملی معروف کنیاست که از لحاظ پوشش گیاهی کاملا با ماسای مارا تفاوت داره. ماسای مارا صحراهای ساوانا و مسطحه و ناکورو پر از گیاه و درخت و کلا پوشش خیلی سبزتری داره که به دلیل مجاورت با دریاچه ناکورو هست.

پارک ملی ناکورو با دریاچه صورتی‌رنگش (به دلیل حضور فلامینگوهای صورتی) به‌خاطر گونه‌های خیلی متنوع پرنده‌هاش، حسابی چشم‌نوازه. اینجا هم موفق شدیم گونه‌های زیادی ببینیم مثل شیر، زبرا، زرافه و حتی یوزپلنگ، و البته جایی بود که موفق شدیم برای اولین بار کرگردن ببینیم.

نقطه پایان: نایروبی

دو شب آخر سفرمون هم در نایروبی گذشت. روز کاملی رو که داشتیم یکم شهرگردی کردیم. یکی از پاتوق‌هامون توی نایروبی مجتمع Sarit بود، یه مرکز خرید نسبتا بزرگ در مرکز شهر. که البته داخلش هم رستوران مورد علاقمون Java House بود با غذاهای آفریقایی که ۲-۳ باری اونجا غذا خوردیم.

در نایروبی به مرکز زرافه‌ها هم رفتیم که یه تجربه خیلی خاص بود. زرافه‌ها رو از نزدیک دیدیم و بهشون غذا دادیم که خیلی تجربه جدید و هیجان‌انگیزی به خصوص برای هامون بود. 

در نهایت به مرکز فرهنگی بوماس (Bomas) رفتیم. اینجا جایی بود که می‌شد فرهنگ‌ها و سنت‌های مختلف قبایل کنیا رو دید. در آخر هم یک کنسرت تمام و کمال از نمایش‌های رقص و موسیقی سنتی افریقایی که علی رغم تصورمون واقعا برامون جذاب بود و کل ۲ ساعت رو هم ما و هم هامون لذت بردیم.

مومباسا

ما به دلیل وقت کم و اینکه سفر رو با بچه طولانی‌تر نکنیم یکی از مقاصد تیپیکال سفر به کنیا رو از برناممون حذف کردیم. 

اگه دوست دارید روزهای پایانی سفرتون کمی ریلکس کنید، مومباسا و سواحل شن سفیدش گزینه خوبیه. 

چند نکته برای سفر با بچه به کنیا

اگر شما هم قصد دارید با فرزندتون به چنین سفری برید، باید برای اون هم برنامه‌های سرگرم‌کننده داشته باشید که در مسیرهای طولانی و یا مواقع خستگی بتونید ازشون استفاده کنید.

چند پیشنهاد:

اسباب‌بازی‌های کوچک: اسباب‌بازی‌های سبک و کوچک که راحت جا می‌شن و باعث سرگرم شدن بچه میشن. مثلا لگوهای کوچک، ماشین‌های مینیاتوری، عروسک‌های جیبی، دوربین اسباب‌بازی، و البته تخم مرغ شانسی!

دوربین دوچشمی: یه دوربین دوچشمی سبک و جمع و جور داشته باشید. دوربین برای بچه‌ها وسیله جالبیه و به خصوص توی پارک‌های ملی می‌تونن باهاش بهتر و دقیق‌تر ببینند.

اسپینر و برچسب‌ها: اسپینر یا برچسب‌های با طرح حیوانات هم گزینه‌ی خیلی خوبی برای سرگرمی در مسیرهای طولانیه. برچسب‌ها رو می‌تونه تو دفترش یا حتی رو کیفش بچسبونه و سرگرم بشه. ما ازشون برای چسبوندن به شیشه هواپیما در پروازهای طولانی هم استفاده کردیم و خیلی بدردبخور بود.

کتاب‌های سبک: چند کتاب تصویری سبک که به راحتی تو کیف جا بشن.

اپلیکیشن‌ها و کارتون‌های ساده: اگر تو شرایط خاصی بودید که نیاز بود بچه رو آروم کنید، اپلیکیشن‌های سرگرم‌کننده یا یه کارتون مناسب سنش هم خیلی کمک می‌کنه.

در نهایت اینکه سفر با بچه چالش‌های خودش رو داره و براش پذیرا باشید. احتمالا نیازه یه جاهایی برنامه‌تون رو تغییر بدید یا حتی کلا حذف کنید. مهم اینه که بدونید قراره همگی از سفر لذت ببرید و فرزندتون هم جزئی از گروه شماست و حق نظر و لذت بردن داره.

اگر دوست داشتید عکس‌ها و جزئیات بیشتری ببینید هایلایت کنیا صفحه اینستاگرامم رو ببینید.

انعطاف‌پذیر باشید و چالش‌هاش رو بغل کنید، خوش بگذره 🙂